اگر به دنبال نمونه خارجی این جنس از مهاجمان باشید میتوان از فيليپو اینزاگی نام برد. کسی که هیچ چیز نبود و همه چیز بود
پرسپولیس با شكستهای پرگل و تیمی از
هم پاشیده، روزهایی را به خود میبیند که در تاریخ این باشگاه بیسابقه
است. اما در این بین یکی هست که جلبنظر میکند. ایمون زايد بازیکنی که
تا به حال ۳ بار در سه بازی مختلف ۳ گله شده...
اگر به بازی اين مهاجم کمی دقت کنید
درمیيابید که او نه از تکنیک قابل توجهی برخوردار است و نه سرعت بالايی
دارد. در حقیقت او هیچ خاصیت برجستهای به جز چارچوبشناسی
فوقالعادهاش ندارد و این خاصیتي است که بازیکنان معدودي در دنيا از آن
برخوردارند.
بارزترین نمونه داخلی
بازيكنهايي از این دست فرشاد پیوس بود. بازیکنی که فقط و فقط محوطه جریمه و
چارچوب را میدید. پيوس ماشین گلزنی پرسپولیس و تیم ملی بود؛ کسی که
برای همیشه در اذهان به عنوان سمبل آقای گلی باقي ماند.
اگر به دنبال نمونه خارجی این جنس از
مهاجمان باشید میتوان از فيليپو اینزاگی نام برد. کسی که هیچ چیز نبود و
همه چیز بود. نه تکنیک و قدرت بدنی خاصی داشت و نه سرزن متبحری بود اما
به هر شکلی که تصور کنید گل زده است. بازیکنی که روی خط آفساید و در
محوطه میچرخید و توپها را فقط به سمت دروازه شلیک میکرد، همین. کاری که
خیلی از بازيكنان بااستعدادتر از او در انجامش عاجزند.
...و حالا این زاید است که ما را به یاد
این بازیکنان میاندازد و حضورش در زمین حتي اگر همیشه ندرخشد برای هر
تیمی غنیمت است. او محوطه جریمه و چارچوب دروازه را مثل کف دست میشناسد.
فقط حیف که این پرسپولیس سودی از این مهره نمیبرد. زايد، نقطه روشن اين
پرسپوليس است.
امیدوارم که فصل بعد ایمون بمونه....
نظرات شما عزیزان: